ΤΕΙΧΟΣ
ΔΥΜΑΙΩΝ

Εκεί όπου η αρχαιολογική αξία συναντάει τη μοναδική αισθητική δεσπόζει η προϊστορική ακρόπολη του Τείχους Δυμαίων, γνωστή και ως Κάστρο της Καλογριάς. Χτισμένη στην κορυφή του νοτιότερου από τα Μαύρα Βουνά αποτελεί το μοναδικό δείγμα οχυρωμένης μυκηναϊκής ακρόπολης στη Δυτική Ελλάδα.
Η θέα που προσφέρει κόβει την ανάσα του επισκέπτη, αφού επιτρέπει στο μάτι να περιπλανηθεί στην ευρύτερη περιοχή της αρχαίας Δύμης, καθώς και στην παραλιακή ζώνη του Πατραϊκού Κόλπου προς τα Βόρεια και του Ιονίου Πελάγους προς τα Δυτικά.
Σύμφωνα με τη μυθολογία, το τείχος έχτισε ο Ηρακλής, όταν πολεμούσε τους Ηλείους του Αυγεία. Η οχύρωση οικοδομήθηκε πιθανώς γύρω στο 1300 π.Χ. και είναι κυκλώπεια. Έχει μήκος περίπου 250 μ., πάχος 4,5-5,5 μ. και μέγιστο σωζόμενο ύψος 8,4 μ.
Η ανθρώπινη εγκατάσταση στον χώρο ξεκίνησε πριν την οικοδόμηση του τείχους, από τη νεολιθική εποχή (6600-3300 π.Χ.). Από τότε συνέβησαν πολλά. Καταλήφθηκε από τον Αιτωλό Στρατηγό Ευριπίδα κατά τον συμμαχικό πόλεμο ανάμεσα στην Αιτωλική και την Αχαϊκή Συμπολιτεία (220-217 π.Χ.), παραδόθηκε στον βασιλιά των Μακεδόνων Φίλιππο Ε’, κατοικήθηκε από Ρωμαίους εποίκους, ενώ στους βυζαντινούς χρόνους πραγματοποιήθηκαν επεμβάσεις στην οχύρωση. Το 1408 εγκαταστάθηκαν οι Ενετοί, ενώ στη Β’ Ενετοκρατία (1687-1715) χίλιοι Λιδωρικιώτες έποικοι τοποθετήθηκαν στα ακατοίκητα Μαύρα Βουνά. Εκεί αποδίδεται και η χρήση του βόρειου τομέα της οχύρωσης ως νεκροταφείο. Κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο χρησιμοποιήθηκε από τις ιταλικές δυνάμεις κατοχής με αποτέλεσμα να προκληθούν ανεπανόρθωτες ζημιές στα αρχαία κατάλοιπα.
Παρά τις ιστορικές του περιπέτειες το τείχος διασώζεται μέχρι σήμερα και προσκαλεί τον επισκέπτη να θαυμάσει το μεγαλείο του.